Thom Schrijer, dichter in Zierikzee, stuurde spontaan een voorjaarsgedicht in. Het wordt geplaatst in de Schrijverscorner, nummer 57.
***************************************
Voorjaar, men ontkleumt zich,
het aardewitte lijf,
de stramme handen,
rekt aan de randen van de dag,
spant blauw van staalhard blauw
van maart over de kleine stad,
haalt wat dood gedacht weer boven,
brutale plekken speenkruid langs
de gracht, begint te geloven
met dit licht, dit witte licht tussen
de zwart van natte bomen
en legt met spraakbevangen
woorden dwingend uit hoezeer
van huid aan huid, legt opnieuw
onrustig uit aan elkaar.
Thom Schrijer
Een beetje passie, pasen en pinksteren
met helaas als laatste regel
een afknapper…
‘Het’ zwart van natte bomen?
Goed lezen, Kees Bordorff.
Hoe dan wel, Thom?
‘De’ zwart lijkt me geen Nederlands.
En je tekst is behoorlijk mysterieus.
Wees mij een gids…